Ik begin met een inmiddels oude nummer 1: De eenzaamheid van de priemgetallen (Paolo Giordano).
FANTASTISCH
I love het onderwerp! Mattia en Alice worden sinds hun eerste ontmoeting tot elkaar aangetrokken maar iets staat hun definitieve versmelting in de weg. Als psychologe (in spe) kan je maar best je DSM-4 erbij halen want het wordt reuze-interessant. Paolo Giordano mengt cliché onderwerpen met genuanceerde beschrijvingen en voegt daar nog een snuifje a-typische verhaallijn aan toe.
DAT IS MINDER VLINDER
Dit boek werd door twee vertalers onder handen genomen (Mieke Geuzebroek en Pietha de Voogd) en hoewel ik geen kaas heb gegeten van vertalen, merkte ik een verschil in schrijfstijl op in het boek. Het eerste deel was eerder experimenteel geschreven. Ik had moeite met de weggelaten leestekens en moest er mijn hoofd bij houden om de tekst te volgen. Nadien ging het verhaal over in chick-lit schrijfstijl. Dit vond ik direct minder passen gezien het onderwerp van het boek, hoewel het mij natuurlijk ergens opluchtte want ik waarschuw: van dit boek wordt je niet bepaald vrolijk.
DUS EEN KAT IS GEEN MUS
Gemiddeld goed. Leuk om als ontspanning te lezen zonder je hoofd te breken over moeilijke zinsconstructies. Pluspunt: dankzij de titel zie je er niet uit als een hersenloze bimbo die eindelijk eens een boek uit de kast heeft gehaald voor de vakantie. Na wat opzoekingswerk komt ook de Italiaanse verfilming dicht in mijn nieuwsgierigheidszone.
 |
| Mattia en zijn tweelingszusje Michela in de film 'La solitudine dei numeri primi'. |
No comments:
Post a Comment